Openlijk spreken, oprecht, echt … als we hier ernaar streven, dan is er geen reden om onze gevoelens te verbergen, zelfs als ze moeilijk zijn: angst, woede, verdriet. Maar wat te doen als emoties ons bedekken met uw hoofd? Eerst moet je gewoon … mond houden.
Een knobbel in de keel, een kilte op de rug, zijn ogen knijpen van het naderen van tranen … hoe je de baas kunt vertellen dat je het niet kunt omgaan? Geef je geliefde toe dat je bang bent om hem te verliezen? Op het hoogtepunt van zorgen is het niet eenvoudig om dergelijke bekentenissen te doen. Maar vreemd genoeg zijn emoties nodig om ons te beschermen: ze komen te hulp als we geconfronteerd worden met wat we niet kunnen uitstaan. Als gevolg hiervan reageren we op een van de drie manieren: we rennen weg, vallen aan of geven het op.
Het is duidelijk dat het op de top van ervaringen volkomen onmogelijk is om een stap terug te doen en, kijkend naar de situatie van de zijkant, om duidelijk en zorgvuldig uit te spreken. “Degene die de waarheid vertelt, ervaart grote stress”, zegt de existentiële psychotherapeut Svetlana Krivtsova. – Meestal weet hij heel goed dat hij nu zal horen hoeveel zijn boodschap de andere uit de sleur kan slaan. Heel vaak is het antwoord agressie, en dit is eerder een natuurlijke reactie. Maar als de gesprekspartner kalm bleef, veranderde hij slechts een beetje in zijn gezicht … Hoogstwaarschijnlijk was hij niet klaar voor de waarheid dat hij werd uitgedrukt, weet niet wat hij met haar moet doen en kan haar niet assimileren, noch gebruik “.
Daarom, hoe slecht en eng voor ons ook is, we hebben niet het recht om onze gevoelens op de andere te brengen. We denken dat we ons op natuurlijke wijze gedragen, in verhouding tot de situatie, maar anderen zijn verbaasd, mogelijk bang en begrijpen niets van wat we proberen te zeggen. Maar we weten dat emoties niet kunnen worden genegeerd: als u niet genoeg aandacht aan hen besteedt, zullen ze ons nog meer problemen opleveren. Daarom is het de moeite waard om te proberen je emoties te realiseren, en begin pas dan het gesprek. Het is goed als je een pauze kunt nemen voordat je belangrijke woorden zegt en de stroom van ervaringen begrijpt die je hebben vastgelegd.
“Emoties geven ons de belangrijkste informatie over onszelf: wanneer iets ons pijn doet, is het belangrijk om erachter te komen waar dit gevoel over heeft”, legt Svetlana Krivtsova uit. – Het is noodzakelijk om te onderscheiden: wat nu zo geschokt was, wordt geassocieerd met mijn eerdere ervaring, ervaringen uit het verleden of betreft de situatie zelf?”
Als je niet kunt zwijgen, kun je proberen zo min mogelijk te spreken en alleen in essentie. Het is beter om jezelf te beperken tot “plaatsmaken” om je ervaringen over te brengen zonder een ander te beschuldigen. Beschrijf de situatie van jezelf (“Toen ik wachtte op je terugkeer van het werk …”), noem je gevoelens (“. Ik was verdrietig en eenzaam “) en doe een verzoek in de vorm van een vraag (” je kunt de volgende keer bellen?”). Als zo’n gesprek niet genoeg is, probeer dan een paar uur te wachten om coherenter en kalmer te spreken.
“Je kunt proberen niet te beginnen met de boodschap, maar met de vraag”, adviseert Svetlana Krivtsova. – Bijvoorbeeld: “Je raadt waarschijnlijk waarom ik je bel?»Het kan heel goed zijn dat een persoon zelf u alles zal vertellen:” Natuurlijk begrijp ik waar we het over hebben “. We kunnen onze emoties niet kiezen, maar we kunnen horen wat ze over ons hebben. Ze accepteren, voldoen aan de behoeften die ze aangeven, of zelfs op zoek naar onverwachte voordelen daarin, kunnen we geleidelijk leren omgaan met hen. En dan zullen we een moeilijk gesprek anders opbouwen.
Angst
“Hij waarschuwt ons voor de dreiging en helpt zich te gedragen als de omstandigheden vereisen, zonder de intelligentie te verbinden – een zeer trage machine”, zegt de familie -psychotherapeut Varvara Sidorov. “Bij elk interview, bij het inhuren, raak ik in paniek,” geeft de 25-jarige Julia toe. – In plaats van openlijk over mezelf te vertellen, begin ik mijn bedoelingen te stotteren, verdwaald te raken en bijna te stoppen met te begrijpen waar ze me over vragen “. De familie -psychotherapeut legt uit: “Constructieve angst moedigt altijd actie aan. We weten nog steeds niet wat we moeten doen – om te rennen of aan te vallen – maar we hebben in elk geval spieren nodig “.
Zonder de redenen voor angst te begrijpen (het is beter om het later te doen), Geen Erectie probeer te vinden wat u nu zal kalmeren. Als je verlamd bent door de blik van een ander of de intonatie waarmee hij vragen stelt, probeer dan het punt van ondersteuning te vinden met een blik. Kijk naar de slingerende takken van bomen buiten het raam, houd uw blik op het patroon van het oppervlak van de muur of tafel. Pauzeer tussen zinnen om woorden te kiezen die overeenkomen met de sfeer, uw gevoelens en onderwerp van gesprek.
Wanneer de intensiteit van passies afneemt, analyseert u wat er met u is gebeurd. “Meestal vinden we intuïtief een manier om angst te bestrijden”, zegt Varvara Sidorova. – Angst kan worden onderzocht, gesproken, uit de schemering worden getrokken tot fel licht wat bang is. Een andere remedie is om angst te devalueren, om de juiste schaal voor hem te vinden “. Het is belangrijk om te zoeken naar wat ons zelfvertrouwen versterkt, zodat het de volgende keer minder bang is.
Als het onmogelijk is om te ontsnappen, voelen we woede en vallen we degene aan die ons bedreigt. “Woede geeft aan dat wij zelf bang zijn voor de waarheid die we moeten melden”, zegt Svetlana Krivtsova. – of misschien sympathiseren we met degene die moet zeggen wat u niet wilt. Tegelijkertijd kun je boos worden op iemand anders (bijvoorbeeld de baas die je de autoriteit heeft gegeven), aan zichzelf, aan de situatie, en om de woede over te dragen aan degene aan wie de boodschap is bedoeld. Een typisch beeld: “Nou, wat wilde je met je diagnose en met dergelijke analyses!”In de regel zijn mensen meer beledigd door wat er werd gezegd, maar over hoe het werd gezegd”.